ΠΡΟΣΟΧΗ!!!! ΓΙΑ ΓΕΡΑ ΝΕΥΡΑ ΜΟΝΟ
Αντάρτης του ΝΑΤΟ τρώει καρδία Συριου στρατιώτη!
Ένα βίντεο απίστευτης βαρβαρότητας αναρτήθηκε από τους «μαχητές για την δημοκρατία" ισλαμιστές, όπου αντάρτης ανοίγει ως χασάπης τη σορό Σύρου στρατιώτη, του αφαιρεί την καρδιά και στο τέλος ... την τρώει!
Ένα βίντεο απίστευτης βαρβαρότητας αναρτήθηκε από τους «μαχητές για την δημοκρατία" ισλαμιστές, όπου αντάρτης ανοίγει ως χασάπης τη σορό Σύρου στρατιώτη, του αφαιρεί την καρδιά και στο τέλος ... την τρώει!
Στο βίντεο μάλιστα λένε "Ορκιζόμαστε στο Θεό ότι θα
φάμε τις καρδιές και τα συκώτια σας στρατιώτες του σκύλου Μπασάρ Άσαντ. Ειμαστε
οι ήρωες του Baba Amr"
Η Utbah Hind bint «ήταν μια Άραβας γυναίκα που έζησε στα τέλη
του 6ου αιώνα μ.Χ. Δεν ήταν μουσλμάνα, και στην αρχή μάλιστα ήταν μεγάλος
διώκτης των μουσουλμάνων.
Ήταν μητέρα του Μωαβίας I ιδρυτή της δυναστείας Umayyad και
της Ramlah bint Abi Sufyan μιας εκ των γυναικών του Μωάμεθ. Η θέση της σαν
Sahaba (συνοδός του Μωάμεθ) αμφισβητήθηκε λόγω του «αμαρτωλού» παρελθόντος της
πριν τον προσυλητισμό της, και λόγω μια πράξης κανιβαλισμού. Στη μάχη του Uhud
όπου οι μουσουλμάνοι ητήθηκαν κατά κράτος από τους Άραβες παγανιστές, η Hind
έφαγε το συκώτι ( !) του σκοτωμένου θέιου του Μωάμεθ, Hamza ibn Abd
al-Muttalib.Μάλιστα η παράδοση λέει ότι το έφτυσε επιτιμητικά. Σε άλλες
παραδόσεις αναφέρεται ότι ήταν η καρδιά του, και την έφτυσε μόλις την δοκίμασε.
Ακόμα και σήμερα πολλοί στο Ισλάμ δεν μπορούν να αποδεχτούν ότι καθάρισε με τον μετέπειτα μουσουλμανικό βίο της.
Καλησπέρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλπίζω να μην υπήρξε κάποια παρεξήγηση εκ μέρους μου. Δεν είχε πρόθεση να σας προσβάλω. Μάλιστα, από τον τρόπο και το ύφος της απάντησης σας, καταλαβαίνω ότι ήσασταν καλοπροαίρετοι. Χαίρομαι!
Λοιπόν, η υστορία της μάχης του Ούχουντ (σε περίληψη) είναι αυτή:
Στις 11 του μήνα Σαββάλ την τρίτη μετά την εγίρα χρονιά (27/3/625) έγινε η μάχη του “Ούχουντ” όπου οι παγανιστές της Μέκκας επιτέθηκαν στην Μεδίνα με 3.000 στρατιώτες (ενώ οι μουσουλμάνοι διέθεταν μόνο 1.000 στρατιώτες απ’ τους οποίους αργότερα αποχόρησαν 300 άτομα). Στην αρχή οι μουσουλμάνοι κέρδιζαν τη μάχη αλλά κάποια στιγμή κάποιος ψευδώς είπε ότι ο προφήτης σκοτώθηκε και προκλήθικε πανικός και τότε κάποιοι μουσουλμάνοι τοξότες, αποχώρισαν απ’τις θέσεις τους (αλλά και πάλι δεν κέρδισαν οι παγανιστές ούτε οι μουσουλμάνοι / η νίκη σ’αυτή τη μάχη ήταν αμφίροπη).
Στη μάχη αυτή έγινε μάρτυρας ο θείος του προφήτη ο Χάμζα (ραντιγιαλλάχου άνχου), πολλοί ακόμα μουσουλμάνοι έγιναν μάρτυρες και ο ίδιος ο προφήτης τραυματίστηκε ελαφριά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Τζάμπιρ (ραντιγιαλλάχου άνχου) είπε: “Όταν έγινε η μάχη του Ούχουντ, ο πατέρας μου με κάλεσε τη νύχτα και μου είπε: {Νομίζω ότι θα γίνω ο πρώτος ανάμεσα στους σαχάμπα (συντρόφους) του προφήτη που θα μαρτυρήσω. Δεν αφήνω πίσω μου κανέναν άλλον πιο αγαπητό από ‘σένα εκτός από τον απεσταλμένο του ΑΛΛΑΧ Σουμπχάνα ουά Ταάλα και έχω κάποιο χρέος που θα πρέπει να το πληρώσεις και θα πρέπει να συμπεριφέρεσαι στις αδερφές σου όμορφα}. Έτσι, το πρωί πράγματι ήταν ο πρώτος που μαρτύρησε και θάφτηκε μαζί με έναν άλλον μάρτυρα. Δεν μου άρεσε να τον έχω θαμένο με κάποιον άλλον και έτσι τον ξέθαψα ύστερα από έξι μήνες από την ταφή του και ήταν στην ίδια κατάσταση όπως ήταν και την ημέρα που θάφτηκε, εκτός από ένα μικρό σημαδάκι δίπλα στο αυτί του” (Sahih Bukhari, book 23, hadith 434#).
Ο Γιάχια (ραντιγιαλλάχου άνχου) είπε ότι ο Μάλικ (ραντιγιαλλάχου άνχου) είπε ότι ο Αμπντουρ-Ραχμάν (ραντιγιαλλάχου άνχου) ότι οι τάφοι του Αμρ Ιμπν Αλ Τζάμου και του Αμπντουλλάχ Ιμπν Όμαρ Αλ Ανσάρι (ραντιγιαλλάχου άνχουμα) χάλασαν από μια πλημμύρα. Βρισκόντουσαν στον ίδιο τάφο και ήταν από αυτούς που είχαν μαρτηρήσει στο Ούχουντ. Οι τάφοι τους είχαν ξεσκαφτεί (από την πλημμύρα) έτσι ώστε έπρεπε να μετακινηθούν. Βρέθηκαν αναλοίωτοι. Ήταν σαν να είχαν πεθάνει μία ημέρα πριν. Ένας από αυτούς, είχε τραυματιστεί και είχε βάλει το χέρι του πάνω στο τραύμα του και θάφτηκε ακριβώς έτσι. Πήραν το χέρι του πάνω από το τραύμα του αλλά το χέρι του τότε και πάλι επέστρεψε πάνω στην πληγή. Ήταν 46 χρόνια ανάμεσα στη μάχη του Ούχουντ και την ημέρα που ξεθάφτηκαν. Ο Μάλικ (ραντιγιαλλάχου άνχου) είπε: “Δεν υπάρχει πρόβλημα αν θάβεις δύο ή τρεις άντρες μαζί στον ίδιο τάφο για λόγους ανάγκης. Ο μεγαλύτερος ηλικιακά, τοποθετείται προς την Κίμπλα (προς τη Μέκκα)” (Malik, Muwatta, book 21, hadith 21.50.50#).
Την ημέρα της μάχης στο Ούχουντ, ο Σαντ Ιμπν Άμπι Ουακκάς (ραντιγιαλλάχου άνχου) είπε ότι ο Κατάντα Ιμπν Νούμαν (ραντιγιαλλάχου άνχου) χτυπήθηκε στο μάτι του από ένα βέλος. Το μάτι του είχε βγει έξω από το κεφάλι του και κρεμόταν στο πρόσωπο του. Ο προφήτης Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ) πήρε το μάτι στο ευλογημένο του χέρι και το ξαναέβαλε στην κόγχη του. Θεραπεύτηκε σαν να μην είχε συμβεί απολύτως τίποτα πιο πριν και μάλιστα έγινε το καλύτερο από τα δυο του μάτια. Αργότερα, ένας απόγονος του Κατάντα, παρουσιάστηκε στον χαλίφη Όμαρ Ιμπν Άμπντουλ-Αζίζ (ραχματουλλάχι αλέιχι) λέγοντας του: “Είμαι ο εγγονός αυτού (του Κατάντα) που όταν του είχε βγει το μάτι, ο προφήτης το έβαλε ξανά πίσω στην κόγχη του και έγινε το καλύτερο από τα δυο του μάτια”
(Qadi Iyad, al-Shifa’, i, 322; al-Haythami, Majma’ al-Zawa’id, vi, 113; al-Hindi, Kanz al-‘Ummal, xii, 377; Ibn al-Qayyim, Zad al-Ma’ad (Tahqiq: Arnavudi), iii, 186-7; al-Hakim, al-Mustadrak, iii, 295).
Ο Άμπου Σουφιάν και οι παγανιστές Κουρέϊς ωστόσο αντί να επιστρέψουν αμέσως στη Μέκκα, στρατοπέδευσαν στην περιοχή Αρ Ράουχα νότια της Μεδίνα με έναν στρατό 2.900 περίπου αντρών. Όμως, όταν έμαθαν ότι οι μουσουλμάνοι τους πήραν στο κυνήγι και είχαν σταματήσει (για λίγο) στην περιοχή Χάμρα αλ Άσαντ, αποφάσισαν να φύγουν για να μη χτυπηθούν με τους μουσουλμάνους και επέστρεψαν στη Μέκκα.
Σας ευχαριστώ για τα σχόλια
ΑπάντησηΔιαγραφή