Η ΑΔΙΣΤΑΚΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ή αλλιώς «Η Κύπρος κείται μακράν…» Από τον Ηλία Ν. Ηλιακόπουλο

Ιούλιος  1974.Κατακαλόκαιρο.Ο λαός ονειρεύεται μπάνια. Κάποιοι άλλοι όμως , εχθροί του Ελληνισμού ονειρεύονταν  την  συρρίκνωση του έναντι οποιουδήποτε τιμήματος. Η  μαρτυρική μεγαλόνησος  ,Κύπρος ετοιμάζεται πάλι να ζήσει εφιαλτικές σκηνές. Γρηγορότερα  σε χρόνο, η  ύπουλη και αποικιοκρατική  τακτική των Άγγλων έχει οδηγήσει τους κύπριους αγωνιστές σε έναν άνευ προηγουμένου απελευθερωτικό αγώνα  με τις αθάνατες μορφές του Γρηγόρη Αυξεντίου και Ευαγόρα Παλληκαρίδη να προεξέχουν και να  κοσμούν το Πάνθεον των ηρώων του Ελληνικού Έθνους.
Όμως οι σκοτεινοί κοσμοεξουσιαστές δεν επιθυμούν την ένωση της Κύπρου  με την μητέρα Ελλάδα.  Πολιορκητικός κριός στα σχέδια  αυτά, η πλευρά των τουρκοκυπρίων και η εγγυήτρια δύναμη   Τουρκία. Το 1963-4 η Τουρκία έδειξε , τι θα επακολουθούσε δέκα χρόνια μετά. Μέχρι τότε η ελλαδική πλευρά  εφησύχαζε  με την γνωστή εμετική τακτική του χαμερπούς σε ήθος «γέρου της δημοκρατίας»Γεωργίου Παπανδρέου , παππού του σημερινού Γιωργάκη-βλέπετε σόϊ πάει το βασίλειο!-για την τήρηση της «άψογης στάσης»…
Τα σύννεφα πύκνωσαν στον ορίζοντα , όταν ο αόρατος δικτάτορας Ιωαννίδης  και ο Αρχιεπίσκοπος  Μακάριος , ο κατά κόσμο «Μούσκος» θέλησαν να διασταυρώσουν ανούσια και βλαβερά  τα ξίφη τους , επί ζημία του Ελληνισμού. Αναξιοπρεπείς και μικρόψυχοι μπροστά στα  οράματα και στόχους του Έθνους , αποτέλεσαν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία  και αφορμή για τους κοσμοκράτορες να πλήξουν  καίρια τον Ελληνισμό και τις ρίζες του , με  μια  ακόμη συρρίκνωση του  σε συνέχεια της Μικρασιατικής καταστροφής του 1922.
Η απόβαση στην Κύπρο με τα τουρκικά οχηματαγωγά από το λιμάνι της Μερσίνας , γεμάτα άρματα μάχης και στρατό κάτω από τις ζωηρές επευφημίες ενός φανατισμένου τουρκικού όχλου   , δεν ήταν κάτι  άγνωστο για την  τότε ελλαδική πολιτεία. Και όμως  δεν έγινε καμία προετοιμασία , ενώ κυριαρχούσε και η άποψη από πλευράς ενός προκλητικά απόντος κράτους(;!), ότι οι  Τούρκοι πηγαίνουν για ασκήσεις…
Η φαιδρότητα των στιγμών κατά τον χρόνο της απόβασης , αφού οι Τούρκοι  γι αλλού στόχευαν κι αλλού πήγαν(σημάδι για την απόβαση  είχαν βάλει μόνο την βραχονησίδα Καλαμούλια,  ενώ από λάθος τους  κατευθύνθηκαν   στις βραχώδεις ακτές της Γλυκιώτισσας εκεί όπου έδρευε  το 251 ΤΠ της Εθνικής φρουράς!) δεν αναιρεί ούτε μειώνει το κορυφαίο γεγονός , πως κάτι τρομερό  αλλά και βδελυρό  συνέβη εκείνες τις ημέρες  από πλευράς ελλαδικής πολιτείας! Αν υπήρχε μια στοιχειώδης αμυντική διάταξη  από τις στρατιωτικές δυνάμεις  του 3ου  Τ.Σ  Κερύνειας  στον χώρο  που φαινόταν , ότι θα γίνει η απόβαση. δηλαδή σε μέρος των ακτών   της Κερύνειας και ταυτόχρονα  άλλες δυνάμεις της Εθνικής  Φρουράς  είχαν αποσταλεί  προληπτικά  μέσω  της διάβασης των Πανάγρων στα δυτικά της ιστορικής σε σημασία περιοχής  του Πεντεμιλίου  καθώς και με την συνδρομή  των μονάδων πυροβολικού, τότε οι Τούρκοι  θα είχαν πάθει  την μεγαλύτερη πανωλεθρία  τους στον 20ο  αιώνα! Και παρά ταύτα , ακόμη και τότε  δύο και μόνο Ελληνοκυπριακοί λόχοι του  σύγχρονου «Λεωνίδα  της Κερύνειας»  Ανχη ΠΖ Π. Κουρούπη  κατάφεραν  να φράξουν τον δρόμο στις τουρκικές ορδές   με σκοπό την άμεση κατάληψη της Κερύνειας  και την διεύρυνση προγεφυρώματος για την αποβίβαση  αρμάτων. Η απόβαση  παρά τις γελοίες παλινωδίες των τούρκων τελικά έγινε, αλλά ένα είναι βέβαιο. Στην Κύπρο το 1974 δεν  νίκησαν οι τούρκοι…εμείς χάσαμε! Γιατί όμως ;Γιατί αυτή η αδράνεια, γιατί αυτή η ένοχη σιωπή; Γιατί οι δυνάμεις  της εθνικής φρουράς είχαν εγκαταλείψει τις θέσεις τους προς παροχή τάχα  προστασίας στον Μακάριο, ενώ ο τελευταίος είχε αυτομολήσει στο εξωτερικό και κατά συνέπειαν δεν κινδύνευε από τον Ιωαννίδη;! Γιατί ενώ το σκοτάδι πέφτει και οι τούρκοι  σταματούν την απόβαση, η ελληνική πλευρά αδρανεί και πάλι και δεν στέλνει  τορπιλάκατους εναντίον του τουρκικού στόλου με πολύ μεγάλες πιθανότητες επιτυχούς απόκρουσής  του; Αδιαφορία, ασυνεννοησία  καταστάσεις που επικρατούν  εκείνες τις κρίσιμες στιγμές στα επιτελεία Κύπρου και Ελλάδας , ενώ οι τούρκοι ανενόχλητοι αρχίζουν την ρίψη αλεξιπτωτιστών…
Γιατί αντί να δράσει ο ταξίαρχος Γεωργίτσης , που ήταν ο αρχιστράτηγος στην  Κύπρο τότε , ζητά συνεχώς οδηγίες από το ανύπαρκτο ελλαδικό κέντρο για την λήψη διαταγών;! Πολύτιμος χρόνος χάνεται και έτσι η κατάσταση  γίνεται  μη αναστρέψιμη.
Όλοι γνωρίζουμε Συνέλληνες , ότι ο δολοπλόκος Κίσσιγκερ έστησε κατ αριστουργηματικό τρόπο την πλεκτάνη και συνάμα παγίδα  στον άφρονα και ευφάνταστο Ιωαννίδη. Οι λόγοι του προφανείς. Δεν επιθυμούσε μια ενιαία και δυνατή Ελλάδα. Δεν επιθυμούσε ακόμη αυτός και οι οθνείοι πάτρωνες  ενδεχόμενη επιρροή του σοβιετικού παράγοντα  στην περιοχή της Μεσογείου.
Αυτό που δεν πολύ γνωρίζουμε, ανώνυμοι εραστές του Ελληνισμού , είναι το εύρος των τότε  διαπραγματεύσεων   μεταξύ των αρχηγών των επιτελείων , με πρώτο και καλύτερο  τον αρχηγό του Ναυτικού  Αντιναύαρχο Αραπάκη  αλλά και  τον αρχηγό Αεροπορίας Παπανικολάου   και από την άλλη  των Αμερικανών, προευτρεπίζοντας(προετοιμάζοντας) το έδαφος για την  έλευση Καραμανλή! Με δεδομένες τις ευθύνες των δύο πιο πάνω επιτελικών στρατιωτικών, αυτοί παρέμειναν στην θέση τους  με την  κυβέρνηση εθνικής ενότητας  , ενώ κανείς δεν τόλμησε να τους αγγίξει! Γιατί άραγε ;Συμφωνίες κάτω από το τραπέζι με τους μυσαρούς κοσμοεξουσιαστές με αντάλλαγμα το ξεπούλημα της Κύπρου; Γι αυτό και δεν είναι τυχαίες οι εμφανίσεις  των αμερικανών Σίσκο  και Χένρυ Τάσκα   στην  Ελλάδα αμέσως μετά τα γεγονότα  στην Κύπρο. Ζήτησαν δέσμευση από εμάς , πως δεν θα πάμε σε πολεμική σύρραξη με την Τουρκία γιατί , όπως έλεγαν επίκειται κατάπαυση του πυρός! Βέβαια είχαν πετύχει το σχέδιο τους. Στην πραγματικότητα την διχοτόμηση της Κύπρου. Η  κατ επίφαση γενόμενη επιστράτευση  και οι δηλώσεις του φαιδρού Ιωαννίδη για ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα καθώς και δήθεν επίθεσή μας από τον Έβρο  στην Τουρκία  δεν άλλαξαν φυσικά τα πράγματα. Η Κύπρος χάθηκε, Έλληνες και κύπριοι αγωνιστές χάθηκαν…Πολλοί αγνοούνται…  Ο Αττίλας εγκαταστάθηκε για τα καλά στο μαρτυρικό νησί.
Το πανέμορφο νησί προδόθηκε .Για να βρουν την ευκαιρία  οι οθνείοι κοσμοκράτορες να γυρίσουν σελίδα και από το στρατιωτικό καθεστώς να γυρίσουν  στην μεταπολίτευση…Όπως εξηγεί και ο Αραπάκης τάχα η ιδέα ήταν δική του  και την ασπάστηκαν και οι άλλοι επιτελείς  πλην του χαμερπούς Ιωαννίδη , που αποφάσισε όμως να μην αντισταθεί και να  συνθηκολογήσει .Έτσι τα πολιτικά φαντάσματα και ρεντίκολα του παρελθόντος άρχισαν να κάνουν και πάλι την εμφάνισή τους στην ρημαγμένη αυτή χώρα. Ο Κων/νος Καραμανλής ήλθε γιατί το πρότεινε ο Ναύαρχος  Αραπάκης ή γιατί το ήθελαν οι Αμερικάνοι; Άραγε  γιατί  ο Καραμανλής διαβεβαίωσε , όταν ακόμη ήταν στο Παρίσι-αλήθεια που το ήξερε;- «Να μην φοβούνται και δεν θα χυθεί αίμα , είναι ο Πέτρος Αραπάκης , ο οποίος ενεργεί με σύνεση(sic!) και ξέρει τι κάνει!» Τελικά ποιοί σκοτεινοί κοσμοεξουσιαστές  κρύβονται πίσω από τις θλιβερές φιγούρες Αραπάκη και Καραμανλή;! Τυχαίο; Ο  ένας εκθειάζει τον άλλο! Κι ας ισχυρίζεται  ο πρώτος , πως δεν τον υποχρέωσε κανένας αμερικανικός παράγοντας…Γιατί ο δεύτερος αδιαφόρησε να σταλεί μια καλά οργανωμένη μεραρχία στην Κύπρο μόλις ανέλαβε την διακυβέρνηση  της χώρας , ενόσω μάλιστα δεν είχε ξεσπάσει ακόμη  ο Αττίλας ΙΙ; Αν είχε φροντίσει να σταλεί στράτευμα στην Κύπρο , είναι βέβαιο , πως δεν θα είχε επακολουθήσει  ο δεύτερος Αττίλας. Γιατί τον απέτρεψε τάχα ο ρίψασπις Αβέρωφ;! Ξεχνά αλήθεια κανείς , πως  ο τελευταίος ως Νομάρχης Κέρκυρας ,αυτός ο εμετικός πολιτικάντης, κατά την διάρκεια  του δευτέρου παγκοσμίου  πολέμου, παρέδωσε τα κλειδιά της πόλης στους Ιταλούς αναγκάζοντας τον ηρωϊκό συνταγματάρχη Πολύζο να διαλύσει το Σύνταγμα του , για να μη παραδοθεί στον εχθρό καταστρέφοντας και την ένδοξη ελληνική σημαία για τον ίδιο λόγο;(Βλ Δημοσθένη Κόύκουνα , Ιστορία της  κατοχής) Τέλος  η μυσαρή  και αποκρουστική φράση «Η Κύπρος κείται μακράν» και μόνο τυχαία δεν ειπώθηκε…Γιατί Συνέλληνες δεν άνοιξε ποτέ  ο φάκελος της Κύπρου  και για τους πολιτικούς;! Για να αποδειχθεί , ότι όλοι αυτοί δεν γύρισαν τυχαία πίσω,  αλλά γιατί οι ευθύνες τους  υπερβαίνουν τα όρια της εσχάτης προδοσίας. Και σε μια τέτοια περίπτωση ο Ποινικός μας Κώδικας προβλέπει κατ εξαίρεση  ποινή θανάτου. Πότε; Όταν η εσχάτη προδοσία είναι συνδεδεμένη με απώλεια ελληνικού εδάφους. Και η Κύπρος είναι ελληνικό έδαφος, έστω κι αν μερικοί ανεγκέφαλοι  από εσάς διαφωνείτε.
Εκείνο το πρωϊνό της 20ης Ιουλίου  μόλις πρωτοετής φοιτητής της Νομικής Αθηνών τότε, άκουγα τα κατά ριπάς γνωστοποιούμενα γεγονότα, μη μπορώντας  να συνειδητοποιήσω το μέγεθος  της απάτης και προδοσίας ενός λαού μέσα από την αιματηρή κατάληψη της Κύπρου. Τέσσερις ημέρες  μετά στις 24 Ιουλίου, αυτός ο λαός υποδεχόταν ως Μεσσία  του , αλαλάζοντας στους αθηναϊκούς δρόμους με την ουρανομήκη ιαχή «ε-ερχεται,ε-ερχεται…» τον άνθρωπο εκείνο , που η ιστορία πλέον του αποδίδει την χειρότερη μομφή , αυτή της Εθνικής προδοσίας με την ιδιότητα του ως κυβερνήτη.
 Σήμερα οι διάφοροι πολιτικάντηδες για την κατάληψη της εξουσίας αλλά και την διατήρηση των διεφθαρμένων θώκων τους δεν διστάζουν να διαπράττουν άλλου είδους προδοσίες , πιο επιτηδευμένες και περίτεχνες μέσα από μνημόνια και  ανηλεές  ξεπούλημα της πατρώας γης. Συνέλληνες σκεφθείτε πως με την λογική πορεία των πραγμάτων ο δρόμος που σας επιφυλάσσουν όλοι αυτοί οι κηφήνες των πολιτικάντηδων είναι η αναντίρρητη δήωση και καταστροφή σας μέσα από βασανιστικές συνθήκες  εξαθλίωσης. Παρά ταύτα κατά μαγικό τρόπο σας υπνωτίζουν ακόμη με τον μαγικό δαυλό ως κουστωδία  σύγχρονης μάγισσας Κίρκης. Σκεφτείτε ακόμη πως 43 χρόνια μετά  αναρίθμητες  ψυχές αθώων παιδιών που πέθαναν εγκλωβισμένοι στο αιματοβαμμένο χώμα της Κύπρου αλλά και αθάνατη ψυχή της «γιαγιάς της ΕΛΔΥΚ» κατά κόσμο Καλλιόπης Αβραάμ , ζητούν αγδίκιωτη δικαίωση. Σκεφθείτε , ότι θα μπορούσαν να είναι τα δικά σας παιδιά. Γιατί αυτοί  που πέθαναν ή χάθηκαν στο μαρτυρικό νησί   είναι δικά μας παιδιά… Σκεφτείτε πως και η Κύπρος είναι μέρος του Έθνους μας. Σκεφτείτε  την συνεχή και ανησυχητική συρρίκνωση του Ελληνισμού. Σκεφτείτε λοιπόν, σκεφτείτε! Και επιτέλους αντιδράστε! Λαοί , που ξεχνούν την ιστορία τους , είναι υποχρεωμένοι να την ξαναζήσουν!                    

Σχόλια

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα των άρθρων.

Εμείς απλά τα παρουσιάζουμε και η αξιολόγησή τους επαφίεται στην κρίση του αναγνώστη.

Αποποιούμαστε κάθε νομικής ευθύνης για την ακρίβεια των γραφομένων σε άλλα ιστολόγια ή ιστοσελίδες.